Ik hou van dingen die logisch volgen uit andere dingen. Wanneer we afspreken vegetarisch te gaan eten, lopen we zonder meer langs de slager, waar de worstjes ons tegemoet liggen te shinen. Wanneer we een rustig weekend planden, gaat de uitagenda direct de prullenbak in: nazomerfestival of niet.
Want afspraak.
En dan bedoel ik niet dat een rustig weekend beter is dan een druk weekend, of dat vegetarisme beter is dan vleeseten (misschien vind ik dat wel, maar dat is niet waar dit over gaat); en ik bedoel zelfs niet dat ik je als een soort ordehandhaver achterna zal zitten omdat ik afspraken als keurslijf op het schild heb gehesen: ik bedoel alleen dat het me rust geeft te voelen dat een enkel besluit, of een enkele keuze, een heleboel momenten vergemakkelijkt.
Ik hoef niet bij elke worst individueel na te denken of ik daar trek in heb. Ik hoef niet elke activiteit van een weekend te proeven in gedachten, af te wegen welke het beste past bij hoe ik me op dat moment voel of misschien wel zal gaan voelen: ik heb een richtsnoer. En dat richtsnoer mag best anders; maar dan heeft dat (dus) invloed op meer dingen die volgden uit het vorige richtsnoer. Dus: lekkere worst, maar dan gaan we ook langs de viskraam. of: prima als jij naar dat concert wilt, maar dan heroverweeg ik het voorstel van mijn vrienden om naar het voetbal te gaan kijken. Want: logica. Ik snap dat dat rigide klinkt. Of als een soort jij-bak. Maar misschien is dat niet mijn drijfveer. Of is dat uitgesloten?