reader

Mensen vragen met soms te kiezen. Er is een soort onuitgesproken aanname dat ik zo’n keuze maak op basis van een door mij bij mijzelf gevoelde voorkeur of ‘zin’. Dat richtinggevende dingetje geeft mijn keuze waarde. Maar ik merk steeds vaker dat ik eigenlijk het beste ben in kiezen als ik niet probeer dat dingetje te vinden. Ik ben slechtziend voor het vinden ervan.

Maar daarmee moet ik dus nog een soort meta-keuze maken: een waardevolle niet-keuze (wat dat ook precies moge zijn) of een lukrake (want niet gestoeld op ‘zin’) keuze.